W artykule zaprezentowano wyniki statystycznej analizy zróżnicowania poziomu życia ludności Polski w podziale na województwa w latach 2004, 2008 i 2012. Ocenę tę oparto na cechach diagnostycznych opisujących lokalny rynek pracy, opiekę zdrowotną i społeczną, infrastrukturę gospodarczą i komunikację, gospodarkę mieszkaniową, oświatę i kulturę oraz bezpieczeństwo. W badaniu przestrzennego zróżnicowania poziomu życia wykorzystano wskaźnik syntetyczny i taksonomiczne wskaźniki zmian odległości w czasie.
poziom życia, zróżnicowanie przestrzenne, metody taksonomiczne
Bywalec Cz. (2007), Konsumpcja w teorii i praktyce gospodarowania, PWN, Warszawa
Grzega U. (2012), Poziom życia ludności w Polsce — determinanty i zróżnicowania, wyd. UE w Katowicach
Hellwig Z. (1968), Zastosowanie metody taksonomicznej do typologicznego podziału krajów ze względu na poziom ich rozwoju i strukturę wykwalifikowanych kadr, „Przegląd Statystyczny”, nr 4
Hellwig Z. (1981), Wielowymiarowa analiza porównawcza i jej zastosowanie w badaniach wielocechowych obiektów gospodarczych, [w:] W. Welfe (red.), Metody i modele ekonomiczno--matematyczne w doskonaleniu zarządzania gospodarką socjalistyczną, PWE, Warszawa
Luszniewicz A. (1972), Statystyka poziomu życia ludności, PWN, Warszawa
Luszniewicz A. (1982), Statystyka społeczna. Podstawowe problemy i metody, PWE, Warszawa
Nowak E. (1990), Metody taksonomiczne w klasyfikacji obiektów społeczno-gospodarczych, PWE, Warszawa
Piasny J. (1993), Poziom i jakość życia ludności oraz źródła i mierniki ich określania, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, z. 2
Słaby T. (1990), Poziom życia, jakość życia, „Wiadomości Statystyczne”, nr 6
Veenhoven R. (2000), Why Social Policy Needs Subjective Indicators, The Open Access Publication Server of the ZBW, http://econstor.eu/bitstream/10419/50182/1/334101123.pdf (22.07.2014)
Żekoński Z. (1974), Z problemów metodologicznych sformułowania społeczno-bytowych celów rozwoju, „Gospodarka Planowana”, nr 6
