Zjawiska i procesy społeczne są trudne do zdefiniowania ze względu na ich złożoność. Autorzy proponują kompleksowe podejście do pomiaru i analizy ubóstwa i wykluczenia społecznego oraz prostą i złożoną diagnozę tych zjawisk. Podstawą do zbudowania i obliczenia wskaźników ubóstwa wielowymiarowego, izolacji społecznej oraz wykluczenia społecznego stanowiły wyniki pilotażowego badania spójności społecznej przeprowadzonego przez Główny Urząd Statystyczny. Najwięcej uwagi poświęcono omówieniu syntetycznego wskaźnika złych warunków życia. W procesie budowania wskaźnika wykluczenia społecznego przyjęto założenie, że więzi społeczne stanowią „zabezpieczenie” w sytuacjach kryzysowych, a ich brak zwiększa ryzyko ubóstwa i wykluczenia. Wykluczenie społeczne zostało określone jako sytuacja w gospodarstwie domowym, w której występuje co najmniej jedna z trzech form ubóstwa, a jednocześnie jest społecznie odizolowane. Gospodarstwo domowe uznano za odizolowane społecznie, jeśli jego członkowie nie utrzymują odpowiednio częstych relacji z (otaczającym ich) środowiskiem zewnętrznym.
wykluczenie społeczne, ubóstwo, warunki życia ludności, metodologia badań statystycznych
